Trasa zaczyna się (lub kończy) w Sobieszowie na przystanku MZK linii nr 7 lub 9 "Sobieszów".

Sobieszów. Miasto (od 1.I.1962) [obecnie dzielnica Jeleniej Góry, przyp. autora strony] leżące wzdłuż Wrzosówki, 348-440 m. Dolna część miasta na obszarze Kotliny Jeleniogórskiej styka się z Cieplicami. Górną - położoną w głębokiej dol. Wrzosówki otacza od zach. zalesiona odnoga Grzybowca: Trzmielak, Sobiesz (633 m) i Ostrosz (462 m), a od wsch. - kopulasta wyniosłość Żaru (680 m) i skaliste urwiska Chojnika (627 m).
[...]
Stary k o ś c i ó ł (na górce) - pierwotna budowla średniowieczna uległa gruntownej przebudowie renesansowej ok. 1600 r. i barokowej w r. 1778. Wyposażenie późnobarokowe z końca XVIII w. Obok kościoła gotycka dzwonnica z dwoma dzwonami z XVII w. K o ś c i ó ł poewangelicki (koło przyst. PKS) z r. 1745, w typie protestanckiego baroku, zaadaptowany na kościół katolicki. Wyposażenie wnętrza barokowe. Na parapetach empory i na stropie naiwne, ludowo-rzemieślnicze malowidła o tematyce biblijnej. Dawny p a ł a c (obecnie technikum rolnicze), wczesnobarokowy z l. 1705-12, otoczony stylowymi zabudowaniami gospodarczymi z I poł. XIX w. ¹

Wymieniony przez T. Stecia kościół (dawny ewangelicki) p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa znajduje się tuż przy przystanku MZK. Z przystanku idziemy za znakami czerwonymi i czarnymi. Cofamy się do skrzyżowania, na którym skręcamy lekko w lewo i następnie w prawo przez most na Wrzosówce. Przed mostem piękny okaz kasztanowca pospolitego. Po drugiej stronie rzeki, na wysokości DW "Potok", skręcamy w prawo w ul. Sądową, która doprowadza nas do skweru nad Wrzosówką. Znajduje się tu sztuczne źródełko wykonane z kamienia młyńskiego oraz pomnik upamiętniający XX-lecie Powrotu Ziem Zachodnich do Macierzy. Po drugiej stronie rzeki usytuowany jest przystanek autobusowy MZK linii nr 15 - kolejna możliwość dojazdu do Sobieszowa. Chwilę później skręcamy w lewo, w ul. Bronka Czecha.
Chcąc zwiedzić drugi z kościołów - widoczny z tego miejsca "na górce" kościół p.w. Św. Marcina, już na przystanku należy skierować się w przeciwną stronę, w kierunku Zespołu Szkół Rolniczych usytuowanego w dawnym pałacu Schaffgotchów i ul. Cieplicką dojść do drogi dojazdowej do kościoła. Niestety brama kościelna na końcu schodów od ul. Karkonoskiej jest zamknięta.

Na ul. Bronka Czecha znajduje się duży parking (płatny), w pobliżu także bar "Tramp". Przy małym pawilonie sklepowym skręcamy w prawo, w uliczkę T. Chałubińskiego. Idąc między przedwojennymi willami pokonujemy kilka schodów, przecinamy ul. Zamkową i po 150 m docieramy do skrzyżowania: w lewo prowadzi droga do dyrekcji Karkonoskiego Parku Narodowego, w którym mieści się również Ośrodek Edukacyjno-Informacyjny "Chojnik" (dawne Muzeum Przyrodnicze KPN).
Idąc dalej prosto trafiamy do bramy, przy której znajduje się kasa - należy w niej nabyć bilety wstępu do KPN, są tu także pamiątki, pocztówki itp. W pobliżu bramy ciekawa skałka ze szczeliną, w której Panie mogą się przetestować, czy mają prawidłową figurę :)
Po krótkim podejściu dochodzimy do węzła szlaków: czarny odbija w lewo, stromo do góry w kierunku Zbójeckich Skał, my podążamy czerwonym w prawo. Ścieżką biegnącą skrajem lasu dochodzimy do drogi jezdnej biegnącej na zamek, skręcamy w lewo i idziemy teraz szerokim, miejscami stromym duktem. Kilkaset metrów dalej dochodzimy do widocznego po lewej stronie spłaszczenia z miejscem odpoczynkowym.
Widoczne są w tym miejscu pozostałości przedwojennego zagospodarowania. Bijące ze wzgórza źródełko ujęte było w kamienne "ocembrowanie". Pamiętam, że jeszcze pod koniec lat 60-tych XX w. podczas wycieczek na Chojnik było to nasze pierwsze miejsce odpoczynku i piliśmy tu źródlaną wodę...

Tuż za źródełkiem dochodzimy do kolejnego węzła szlaków położonego w najniższym punkcie Głazowiska (470 m). Szlak czerwony spotyka się tu z szlakiem zielonym z Jagniątkowa, który biegnie dalej Piekielną Doliną na przełęcz Żar.
My wraz ze znakami czerwonymi skręcamy ostro w lewo i pnąc się dalej do góry najpierw mijamy kolejną "Strefę wypoczynku". Chwilę później wkraczamy w najładniejszy fragment lasu tzw. zespół żyznej buczyny sudeckiej. Kilkaset metrów dalej dochodzimy do skałki Grzyb (520 m), przy której dociera do nas szlak czarny ze Zbójeckich Skał.
("Legenda o Skalnym Grzybie").

[...] na skrzyżowaniu stoi wysoki głaz, podobny z kształtu do grzyba. Powstanie takiej formy skalnej wiąże się z długotrwałym działaniem wiatru w warunkach ostrego klimatu, jaki panował w Karkonoszach w okresie zlodowacenia. Wiatr pędził okruchy skał i kryształki lodu, które jak papier ścierny, szlifowały ostre brzegi granitu. A że dolna ich warstwa, gnana wiatrem, była gęstsza - niżej wykonały większą pracę. ²

Po kolejnych kilkuset metrach, przy ostrym zakręcie, w lewo od szlaku znajduje się urwisko skalne nad Złotą Jamą, z którego rozpościera się piękny widok: na pierwszym planie Dolina Choińca, Zachełmie, w tle Kotlina Jeleniogórska ze Zbiornikiem Sosnówka, Przedgórze Karkonoszy z górującą Śnieżką. W niszy wykopanej na zakręcie znajduje się kolejna "Strefa wypoczynku". Stąd jeszcze tylko kilka minut podejścia i stajemy przed zamkową bramą.

Długość trasy wg to ok. 2,5 km, suma podejść to ok. 180 m dla kierunku na Chojnik i  praktycznie 0 m w przeciwną stronę.
Punkty GOT: na Chojnik 4 pkt, powrót 2 pkt. ³
_____________________________
^{1 Steć Tadeusz "Sudety Zachodnie", Sport i Turystyka, Warszawa 1965, wyd. II, s. 209-210.
2 Konca Bernard, Szwaja Monika "Ścieżka przyrodnicza wśród zieleni osiedlowej na górze Chojnik", WOIT na zlecenie dyrekcji KPN, Jelenia Góra 1984, s. 20.
3 "Górska Odznaka Turystyczna PTTK. Regulamin. Trasy punktowane", Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej PTTK, Kraków 1999, s. 82-83.}